Yeniden yeniden Şiiri - İrfan Kaya

Nereye yürüsem eski püskü
nerede yürüsem parke taşları
nereden girsem keman konçertosu
ince elekten geçirirdim hayatı
unumu alıp elime
yeniden yeniden yeniden

kızardım
kimi zaman
avuturdum
nasihat ederdim
yoğurup yüreğimi ruhuma aklımla
bozup bozup yeniden başlardım

fikrimi katıp önüme girerdim Gülhane’ye
hislerim çelip sapardı Bab-ı âli yokuşuna
düşürüp alınyazımı, eğildiğimde
kayardım yeniden, yenidenin başına

yıldızlara düşlerimi örerdim
en sevdiklerimi çıkarıp katardım soluklarıma
bu, şu, o, hangi bense sözü geçen
bozup bozup yeniden başlardım

Kaburgalarım sızlardı
uykularımdan olurdum
kalkıp gece yarılarında aynaya bakardım
yeni yüzler çizerdim
yeniden yeniden yeniden

Titrek gecelerden geçerdim
duman havalanır, sanılır ki parmaklarımı içerdim
sokaklarımı bitirmez, inadına karanlığını seçerdim
yağmurla aramız iyiydi
adımladıkça kucaklar, içime işlerdi
bir sağanak bitirsem
bozup bozup yenilerini bestelerdim

kendimle kavga ederdim
soruları uçurup kafatasıma
dost acı söylemez mi
iki çift laf ederdim yüreğime
akıl etmese de sabırla
yeniden yeniden yeniden

23 Aralık 2003 Salı, 00:25