Kırklar tepesine çık,
Gözlerini kapatıp,ovayı dinle
Tarihin verdiği esinle,
Ovayı tam ortasından ikiye bölen
Irmağın sesini …
Kıyısında yaşanmış
hüzünlü bir öyküyü anlatan
türküyü duyacaksın
Her türkü bir yaşantıdır.
Dinle bak! ...
Ne diyor sana ırmak
‘’Fırat kenarında yüzen kayıklar,
Anam ağlar,bacım beni sayıklar’’...
Taş üstüne oturmuş da babam
Şapkasından pire,gömleğinden bit ayıklar
Yoksulluk yapışmış yakasına gitmiyor
Köprüsü yok,teknesi yok ırmağın
Ser verip,sır vermiyor,geçilmiyor
Ne ırmak, ne yoksulluk
Hem ırmak hem yoksulluk sırtında yük
Düşünüyor kara kara derdi büyük
Bir sal bulup bu ırmağı aşmalı
Kaderle savaşmalı
Bir çocuk suya düşer
Bir ana feryat eder
Ve acı bir türkü olur bu feryat
Yankılanır dilden dile ve günümüze
Zaman geçer,su gibi akar hayat
Köprü yapılır,acının rengi değişir
Ama değişmez kader
Acıyı anlatır her türkü
Bu topraklarda yeniden yazılmalı bu öykü
Acıyı anlatmayan
Kayıt Tarihi : 18.6.2012 23:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!