Birazdan,
Yorganı çekeceğim
Başıma kadar...
Kokusunu içime çeke çeke
Sarılacağım
Yalnızlığıma...
En vefalı dostum ve
En sadık sevgilim olduğunu
Fısıldayacağım kulağına...
Ardından ekleyeceğim
'Beni bırakma' diye
Tıpkı bir
Zavallı gibi...
Hıçkırıklarım duyulmasın diye,
Kafamı göğüsüne
Bastıracağım...
Güneşin bir daha
Doğmaması ümidiyle
Uykuya teslim olacağım
Yalnızlığımın
Güvenden yoksun
Kollarında...
Kayıt Tarihi : 4.5.2010 17:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ezgi Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/04/yeniden-yalnizlik-ve-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!