Yeniden umutlanmak

gittin gideli
adını yazdım duvarlara
kaç defa tekrarladım durdum
düğümlendi kalbim
parçalandı dilim dilim
acı ile boyandı bütün ruhum
sen batmayan güneşim
bense batık bir gemiyim
sinsi bir göz parçalamıştı ikimizi
durduramadım çöken gidişi
taş döşeli artık
bir uçtan bir uca ömrüm
adını yazdım ağaçlara
deniz gören boşluklara
yeniden umutlandım
düşler kurarak yağmurla…

Mustafa kaya
03.11.2010 / üsküdar
www.mustafakaya.net