Yeniden / Şiir Şiiri - Yakup Ferzan

Mert Demir Ateşe düştüm.
Şarkısıyla Okunabilir

////

İnsan..
Bin Hikâye,
Bin Özlem,
Bin Cümle..

Güzel olan Ne Varsa Kısaydı..

Ondan..
Sarilmamalar Saniyelik,
Ayrılıklar Ömürlüktü..
Gülümsemeler Anlık,
Hüzünler Ekim gibi Uzundu..

İzi kalır Zamansız Gidişlerin
Giden Gelmeyi Unutur Kalan Gülmeyi.
Hangisine Üzülelim.
Zamanisızlıklara mı İmkansızlıklara mı ?

Mesela..
Buldum derken Kaybolanlara mı ?
En Yakın derken Uzak olana mı ?

Samimiyetini
Yitirmiş Bir Çağ 'a Denk Geldik Sanırım.
Hangi Kapıya varsak bir çıkar derdi
Kime Derdimizi Anlatsak Boşa Anlatmış gibi

İyi Denen Ne Varsa ,
Yedi Kat Toprağın Altına Gömülmüşcesine..

Mezarlıktan bir Farkım Yok Artık
İçimde yiten, yitene..

Uyusam Rüyalar ! Uyansam İnsanlar.
Gözlerimden düşen düşene.

Oysa ki ,Düştüğümüz Yerden.
Üstümüzün Başımızın Tozunu Çırparak,

Yeniden Kaybettiklerimiz için
Yeniden Savaşmak için

Belki de
Yeniden Sevmek için..
Ayağa Kalkmayı Sevmiştik

Şimdi.. Kalbimiz Firar'a
Gülüşlerimiz İntihar'a
Sabeahlarımız ise Günlere Yorgun

Çünkü

İnsan..
Bin Hikâye
Bin Özlem
Bin Cümle