Yeniden Sevmek Üzere Şiiri - Canan Özanaç

Ne zaman yâri ansam onu sorsa gözlerim
Kırık üç beş hatıra elimde tek tesellim (SİBEL GÖKBEN)

Ne dünü telafi etti teselliler,
Ne yarına kârı var,
Sormayın onu gözlerim,
Adını dilime çoktan haram ettim

Mührü zamanmış derler, geçer..
Artık hükmü yok tesellilerin,
Kanadı çoktan kırıldı hatıra dediklerimin,
Sormayın artık gözlerim.. (CANAN ÖZANAÇ)

Dün gece çok ağladım sizden habersiz
Sevdadan çatlar mı hiç durup dururken bir bardak
Helal-i hoş olsun pişmanlıklarımın
Ödünçlerimi geri ver yeter.. (SİBEL GÖKBEN)

Oysa kaç kez ant içmiştik,
Uğrunda dökülen yaşları haram etmiştik
Boşa çıktı yine yeminlerim..
Diyarı gurbet dediğin, gözlerimin görmediği yerdeymişsin..(CANAN ÖZANAÇ)

Bir daha ağlarsam namerd olayım
Eğmem artık boynumu
Su dökmem yollarına
Gidersin gitmesine de, haylar mı sanırsın bu yaşlar yitenleri

Gölgede kalırmış ay, güneş tutulduğunda
Gölgesi düşmedi gözlerimin anılara
Sürüyerek yolumu ayırsan da yolundan
Gelir hesap sorarım benim olan solundan..(SİBEL GÖKBEN)

Gönlüm sanki bir zindan, tutukluyum içinde
Ne başladı ne bitti senle olan sürgünde
Sökülsün kara bahtım, dökülsün ilk gözağrım
Menzilsiz ihtimalsin artık sen sevdiğim..(SİBEL GÖKBEN)

Sen bedenimi ruhuma, beni sana çok gördün
Dünyalık sevdim sandın, şiir gözlüm
Hem ezelde, hem ebedde
Başımın üzerindeki gözümle değil, yüreğimdeki özümdün, (CANAN ÖZANAÇ)

Hadi gel, cana dokun beni sev diyemem ki;
Güldü diye gözlerim, mutlu mu sandın?
Vefa kelâmda gizli, vefasız sevdiğim
Hoşçakal...
Yeniden sevmek üzere seni... (SİBEL GÖKBEN)

Hoş kal sevdiğim hoş-kal
Bıraktığın yerde, bıraktığın gibiyim..
Bin ömrüm olsa, zulmüne karşılık
Bin kez daha sevmek üzere
Yine, yeniden sevmek üzere..
Hoşçakal....