Yeniden Sevebilirim Şiiri - Sinan Aydoğan

Hasretin acılarıma yine galip geldi
İyiden iyiye sıktı boğazımı yokluğun
Ben bu ayrılığın sebebini bile unuttum.!
Gel dersen çoban yıldızına as mendilini
Gel dersen zemheri de olsa çıkar gelirim
Söyle onlara korkmasın münzevi düşlerin
Solmuş bir menekşenin dallarından
Taptaze yapraklar derebilirim!
Seni bugün yeni baştan sevebilirim.

Çareyi gökyüzünde aradım, dar geliyor
Avucumda unuttuğun gülüşlerin har geliyor.
Yokluğun bir hayalden ibaret biliyorum
Göçmen kuşlar söyledi az kaldı bahar geliyor
Öyle bir servetsin ki göz bebeklerimde
Senin takmadığın zümrütler zarar geliyor
Bitir bu manasız, eksikliklerimi
Umudumu papatya yapıp yollarına serebilirim
Seni bugün yeni baştan sevebilirim

Kimselerin duymasına gerek yok,
Gerek yok kimseler bilmesin
Sen lalezarda Katre-i matem gibisin
İnsanın eti kemiğinden sıyrılır mı.?
Öyle tamam demekle tükenmiyor
Uzaklara gitmek bendeki seni bitirmiyor.
Korkmakla ümit etmenin tam orta yerindeyim
Açarsan o kapıdan hiç girmemiş gibi girebilirim
Seni bugün yeni baştan sevebilirim

Bu bir ihtimal değil, güneş gibi arzı endam ediyor
Kim böyle severken vazgeçebilmiş.! Kim..
Herkes biliyor, hepsi inkar ediyor.
Daha fazlası var diyorum anla, daha fazlası var…
Öyle bir başınasın, iç çekiyorsun biliyorum
Güven bana bu dağın ardındalar
Zümrüdüankaların seslerini duyuyorum.
Yeter ki iste, kaf dağının mor sümbülü
Yeter ki iste...
Bu dünyayı tersi tersine döndürebilirim
Seni bugün yeni baştan sevebilirim