yüz yüze durduk
birdenbire ortasında
yakıcı derinliğini
tanıdık depremin
buluştuğumuzu gördü
karanlık
yayılmışken üzerimize
enkazlar
kıskançlıklarımıza
bağırdık
kısa küskünlüklerimize
yersiz uzaklığımız
parçalanmışlığımız
mutsuz yıllarımız
kahretti hepsi
hatırladıkça ağladık
şimdi enkaz altındayız
sustuk sonra
dua kelimeleri seçtik
çiçekli sözler
dinledik sesleri
ses veren herkesi çağırdık
duvarlara baktık
kağıt gibi yırtılmış
durmadan korktuk
her umutla doğuyorduk
karanlığın korkusu
gecenin soğuğu
268.saat sonra
imkansızlığın sonu
gün ışığı
ve yaşıyorduk
hayatı
yeniden seviyorduk ..
24.02.2023 /
Elazığlı Mustafa KayaKayıt Tarihi : 24.2.2023 21:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!