Duyduğum,özlediğim, kanadığım, her dem andığım, bitirip yeniden diriltiğim,ruhuma kaknus olan içsel bir güzel var.
Farkında olmadan onun olduğum, onda kaldığım, saklandığım, uzağında ağladığım, uğruna yazdığım bir yarim var.
-Yarim diyorsam kendime yarındığımdandır.O, aslında ben değil, ben aslında onda değilim.
-Kendim yazıp, kendim yaşadığım kaderi Kadriye ‘si gibi. Kadrini varken çok bilmediğim, şimdi olsa kadrini yücelere çıkaracağım aşkın Kadri’siyim.
-Bana Kadir İnanır demelerine alınmam.
-Hani seviyorum de Ulen diyen Kadir İnanır olasım var. Üç şamardan sonra bağır Uleynnnnnn…. Seni seviyorum de…. Diyesim var Nariçe.
-Rolünü oyna ,oynayamadığın sevgi sahneme.Sen Ayşe kadın fasulye olup yeşillen, yeşer bahtımda.Ben sarılacağın sırık olmaya hazırım. Her sarılışın aşka taze bir yemek. Taze ayşe kadın fasulyeler gibi dökül soframa. Ha bir de zeytinyağı eksik.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta