Bana her gün yeniden geliyorsun.
Habersizce aniden.
Yapma!
Kalbime bu heyecanı yaşatıp,
Beni çocuklaştırma .
Kelebekler bahar aylarında kalsın benim ömrümde.
Bedenim onlara gökyüzü olmasın.
Yapma!
Salıncakların içimde oluşu korkutuyor beni.
Anlamıyorsun.
Titreyen ellerim,
Sarhoş bakışlarım,
Dudak ısırışlarım korkutuyor beni anlamıyorsun.
Sen böyle miydin?
Sen hep böyle bahar mıydın?
O dağın ardına mı saklanmıştın?
Dağ menekşelerinde aşkın kokusuyla mı harmanlandın?
Hırçın bir çayda
Coşan duygularını mı izledin?
Kaşlarının çatıklığı
Çocuk olmadan büyümeni sağlayan bu düzene miydi sadece?
Heybetli vücudunda güvercin kalbi taşımana sebep olan ne?
Sevişlerindeki sert tavırların neyin yansıması bedenime?
Sen sancılı sevdam
Sen hep böyle miydin?
Ve sen !
Hep böyle sevda mı doluydun?
Mevlüde Kara
13.10.2025
Kayıt Tarihi : 18.11.2025 20:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin hikayesi kendi içindedir




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!