sonbaharın serin rüzgarı
kurutup bir bir yaprakları
kattı yine peşine
her yer alabildiğine sarı
ve kahverengi;
gözlerin ve yapay saçların gibi
bu doğal hüzün tablosu
ince makyajın
boyalı saçların derken
unutmuşuz yüzünün eşsiz güzelliğini
kalbin de bu yapaylığa alışıp
unutur mu beni dersin zamanla
ya da ne bileyim
baharın ilk yağmuru gibi akar da
gözyaşların
yeniden filizlenir mi aşkın?
Kayıt Tarihi : 12.9.2006 01:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (7)