Yeniden Duyabilmek Şiiri - Özay Karakuş

gidiyorsun bu defa dönmeyecek gibi
içimde büyük bir korku arsız bir telaş
ve diyorsun sanki aşkım elveda gibi
helal et hakkını artık hayata yoğunlaş

sözlerinde çaresizliğimi o an bildim
gözlerinde kimsesizliğimi gördüm
yanağına akan yaşı ümitsiz sildim
dudağına parmağımı limitsiz sürdüm

yalvaramadım sana gitme canım diye
tutuldu dilim felç oldu kuru dudağım
diyemedim olsun kanım sana hediye
budur demiştim sensizliğe adağım

yüzünü o an benden çevirip,arkanı dönüp gittin ya
işte canım işte aşkım ben o an bittim ya...şimdi biliyormusun sensiz henüz bırak gülmeyi tebessüm bile etmedim çünkü benim gülüşümde tebessümümde senin varlığınla hayat buluyordu...yoksun ki bunu sana kanıtlayım...zaten bende yokum...sana bunları rüyanda yazıyorum...birazdan kabrimdeki melekleri sana yollayacam...saçından bir tel alıp dudağına sürtecekler ve bana getirecekler...en azından mahşer gününe kadar azabımın hafifleyeceğini söylediler.....
hayatta iken cismini esirgedin benden bari bunu esirgeme..niyetim azabın hafiflemesi değil inan buna kokunu yeniden duyabilmek....