Yeniden Doğuş Şiiri - Yannis Ritsos

Yüzyıllardır kimse bakmamış bu bahçeye. Ama işte
Bu yıl – Mayısta mı, Haziranda mı? – kendiliğinden
açmaya başlamış çiçekler
parmaklıklara kadar coşmuş – binlerce gül
karanfil, binlerce sardunya, kokulu burçak-
mor, turuncu, yeşil, kırmızı, sarı
renk renk, dal dal, öyle çok, öyle güzel ki
süzgeçli kovasıyla
yeniden geliyor kadın – güzelleşmiş, dingin
anlatılmaz bir güvenlik içinde. Ve bahçe örtüyor
kadını
omuzlarına kadar, sarıp içine alıyor büsbütün
havaya kaldırıyor kollarında. Sonra biz geliyoruz
tam öğle üzeri
bahçeyle kovalı kadın göğe yükseliyor
ve başımızı kaldırdığımızda, birkaç damla su damlıyor
kovanın süzgecinden usulca yanaklarımıza, çenelerimize
ve dudaklarımıza.

Çeviri: Cevat Çapan