Yükseklere çıkıp
Seyretmek varmış
Amanos dağlarını.
Doğayı özümser insan
Derin bir nefes
Sıhhat gibi dolar
Cigerlere.
Sis bulutları
Yorgan gibi döşenmiş
Dağın zirvesine.
Bir sürünün çan sesleri
Kuşların kanatları arasında
Canlanan umudun
Gölgesi düşer
Akan pınarlara.
Gün batımı
Çılgın bir rüzğar
Sürükler bulutları.
Hızla geçer
Belen'in üstünden
Yayılır dalga dalga
Amik ovasına.
Bir yoğunluk çöker ovaya
Delinir gökyüzü
Sicim gibi dökülür yağmurlar.
Can verir
Umut fışkırır
Kararan doğadan.
Ferahlatır yürekleri
Yeniden doğuşun
Yüzüdür görünen
Amanos'un eteklerinde.
Ağustos-2007
Mustafa YiğitKayıt Tarihi : 30.10.2007 13:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (67)