Yeniden Doğmak Gibi Şiiri - Mehmet Özer

Gece soğuk
Ve donuk bir ay var gökyüzünde
Hafif bir aydınlık ki
Sanki hasat zamanı
Büyük bir ateş yakılmışçasına
İnsanlara bir umut vadetmekte

Yeni bir insan doğmakta
Temiz elleri aydın suratı
Genç ve sıcak yüreğiyle
Bu insan ki saf ve çocuksu
Dalından yeni koparılmış bir meyve
Yere düşen ilk yağmur damlası
Gözlerden o hiç sönmeyen ışık
Ve yılın ilk yağan karı gibi

Bu insan ki genç ve cesur
Etrafına korku saçan aç bir kurt
Silahın ucundaki tek kurşun
Bir kıvılcım umutla yaşamak gibi
Artık istemiyorum bu hayatı
Bütün yıllarımı alsınlar elimden
Bıktım artık korkuyla yaşamaktan
Körpecik bir kuzu gibi
Sığınmaktan karanlığa
İstemiyorum artık çaresizlikten ağlamayı

Be hey dağlar koca dağlar
Dayanmaz seninde yüreğin
Bu zulüm ve işkenceye dayanmaz
Her bir yerin oynar yerinden
İçten içe yersin kendini yavaşça
İşte o gün sana da bir umut doğar
Ve inan sen de yaşarsın artık
Ölümüne yaşarsın
İnadına.