Keşke hiç doğmasaydım da görmeseydim
Yüreğime ağır gelen bu yükü,
Gözlerimde hüzün, gönlümde keder,
Her yeni gün, bir önceki kadar ürkütücü.
Keşke hiç duymasaydım o soğuk sözleri,
Ruhumda yankılanan derin izleri,
Hayatın sunduğu kırık hayalleri,
Ve yalnızlığa terk edilen izleri.
Sesimi duyuramadım karanlık denizlere.
Yorgun bir yaprak gibi savrulurken rüzgârda,
Ama şimdi anlıyorum ki, her acı bir öğretmen,
Ve her yara, aslında yeniden doğmak için bir neden.
Kayıt Tarihi : 16.12.2024 16:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!