Yüreğimi çıkarıp masaya koyuyorum,
İzmarit basıyorlar,
Özgürlüğümü düşünüyorum,
Karanlığı gösteriyorlar.
Hayatı hatırlıyorum ve susuyorum.
İnsanlara hükmetmek, veya,
Alelade esnemek için,
Leyla ile mecnun olan
Kollarımı açmak istiyorum,
Kelepçe ile bastırıyorlar sevincimi.
Bir bağırışla beynime inen
Darbeleri sayıyorum.
Karanlığın cennetine itiyorlar kafamı,
Düşün diyorlar,
Tekrar hayatı hatırlıyorum
Ve, inanıyorum.
Kalemi alıp yazmak,
Gerçekleri hissetmek, bilmek amacım,
Sonsuzluk giriyor arama,
Yeter demek istiyorum,
Susturuyorlar.
Bir güvercin işte gökyüzünde,
Bana maviliği, özgürlüğü anlat diyorum,
Yeniden doğmak diyor.
Mutluyum,
Hataların halkasını kırmak bir haz,
Belki bir yusufçuk,
Yani şafağı aralıyorum,
Ufukları çağırıyorum,
Sonra susuyorum, ve
Tekrar dalgaların hazin
Bağırtılarını dinliyorum.
03.03.1991
Baran Murat ErdoğanKayıt Tarihi : 16.12.2008 14:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)