Ölmeden önce ölmek, bu olsa gerek
Toprak altına diri diri, canlı girmek
Başımda fenerim,sefer tasımda yemek
Omuzumda perçinli birer kazma kürek
Gecenin zifiri adam yutan ocaklar
Tünelde can verirken baştaki fener
Pervane gibi duvara sinmiş gölgeler
Fenerin ferine mahrum kalıyor gidenler
Ah.. ne olur dualarımda yalvararak
Üstümde ,masmavi bir gökyüzü ufka dek
Etrafımda börtü böcek rengarenk çiçek
Yakarırken dil sürçmesi bu olsa gerek
Eyvah ! yine gün düştü yine yakalandım
Haydi sevdiğim ,yavrum özlemle sarayım
Haydi sil yüzümün terini aklanayım
Azaptan kurtulan bu kara adam benim
Ben maden işçisi ocaklar benim evim
Her vardiya sonu hayata seyahatim
Yer üstünde barakam , altında sarayım
Gayyadan kurtulan bu kara adam benim
Yavuz Şimşek Selimi 2
Kayıt Tarihi : 24.2.2023 22:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!