Nihayet bir bisikletim olmuştu.
Ama yaşımda kırktı hani.
Önemli değildi,
Çocuk ruhluydum çünkü.
Bisikletimi odama yerleştirdim.
Okşadım, sevdim.
Olmadı yetinmedim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
içimizdeki çoçuklardı belkide bizi biz yapan
Benim de 36 yaşında ilk kez bisikletim olmuştu. Ben hala biniyorum...Hiç de geç değil. Tebrikler. Sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta