Yeniden çocuk oldum. Sayende

Evden öyle bir çıkışım var ki! Ceketimi alıp.
Ayakkabılarım mı var terliklerim mi ayaklarımda önemi yok,
Yürümek geliyor uzun uzun ve sessizce içimden.
İçimde bağıran sebeplerime aldırmamaya çalışarak,
Kaçmaya çalışıyormuş gibiyim, neyden ve nasıl kaçabilirim ki,
Gidecek bir yerin yoksa, döneceğin mecburdur, ne kadar isyan etsende
Hiç param yok, biriktirdiğim umutlarım var, hayallerim var,
Birde, büyümüş olmanın verdiği çocuk olamama durumu.
Ben büyümek istememiştim ki.
Memnundum çocuk oluşumdan, o zaman ki korkularımdan;
Mesela aşık olmaktan korkardım, sevmekten korkardım, yalnızlıktan ve karanlıktan
Şimdi büyümüş olmanın verdiği saçma sapan ruh hali.
Koşuyorum, varmak istediğim yerde çocuk olacakmışım gibi umudum var,
Çukurlarda sendeleyip düşsem de koşmak istiyorum, dizimden kan aksa da, aksak aksak koşmak
Gözlerimde biriktirdiğim hayallerimin şeridi hızla akıp geçiyor.
Umutlarıma nişan alıyorum, koşarken ne kadar isabetli olur bilmeden,
Büyüdükçe heveslerim mi geçti, isabetli kararlar almaktaki heyecanımı?

Duruyorum, bir çocuk parkının yanında.
Rüzgarla sallanan salıncakta çocukluğum var,
Ağırlığımın yetmediği tahterevallinin havada kalan kısmındayım
Ayaklarımın yere basmadığı hayaller diyarı,
Çocuktum o parkta iken gözlerim.
Yürüdüm, gidemediğim çocukluğumdan hızla uzaklaştım,
NE çok istedim aslında salıncaktaki halimi
Ne güzeldi ayaklarımın yere basmadığı tahterevalli
Ben çocukluğumu özlediğimi seninle fark ettim.
Çocukluğumdan izler taşıyan seni görünce,
Sarılmam gereken çocukluğumu, savurmuşum ellerimden
Sımsıkı tutmadığım için ne çok vahlar çekmişim ben,
Sen gelirken çocukluğumu da alıp gelmişsin,
O zaman ki umutlarımı düşlerimi hayallerimi,
O zamanlar fark edemediğim değerlerin zengini olma ihtimalimi
Ben çok zenginmişim oysa, o geçmiş zamanlarda,
Har vurup harman savurmuşum günlerimi fark edemeden
Belki yeniden gitsem o yıllara, görememiş olduklarımı görsem,
O zamanlarda gözlerimi perdeleyen pencereden bir baka bilsem,
Bu sefer tutsam, rüzgara inat savrulmasın diye sarılsam, umutlara hayallere
Belki şimdi bambaşka bir yerde, şimdi farkına vardığım güzelliklerle olurdum.
Dediğim gibi, gene parasız pulsuzum belki ama
Hayallerimi yeniden hazinelerle süslememe sebep oldun.
Boynuna umutlarımı kolye yapsam, hayallerimi göğe haykırsam
Doğacak güneş, bulutların kenarlarını altın kolyelerle süsler mi?
Martılar çığlık çığlık, dokunmak ister mi bulutlara,
Yağacak ilk yağmurda yıllar önce ekilmiş umutlara can suyu olur mu?
Şimdi kıyıdaki bir balıkçı teknesinin yanı başında oturdum.
Denizdeki usul usul dalgaların salladığı, ufacık bir tekne,
Binip bu tekneye hayallerimin denizine açılsam,
Olta atsam, ve her hayalimi birer birer yakalasam.
Sahip olsam hayallerime,
Sende gelirmisin hayallerini yakalamaya,
Sende sahip olmak istemez misin hayallerine.
Belki de hiç binmemeliyiz bu tekneye.
Gel kıyıda yanımda otur.
Geçmişe dair vahları üzüntüleri hayallerimizi umutlarımızı koyalım tekneye,
Salalım tekneyi götürsün yanında sahip olamadıklarımızı
Şimdiye gelelim, şimdiyi yaşayalım.
Bu anı bu saniyeyi. Rüzgarın tenimize dokunuşunu, Güneşin içimizi ısıtışını.
Yeniden hayaller kuralım
Bu günden yarınlar için.
Ne istersin sen bilmiyorum yarınlarındaki düşlerinde hayallerinde,
Nelere sahip olmak, neler hissetmek, nasıl mutlu olmak
Ne düşlersen düşle ne hayaller kurarsan kur, yanımda otur.
Beni yeniden çocuk yaptın sen, geçmişteki çocuk oldum bir süreliğine,
Hayaller kurmanın ne kadar kolay olduğunu hatırladım sayende,
Ama hayallerimizi bırakmamamız gerektiğini,
Gözlerimizi kör gibi bakmaktan alı koymayı.
Çocukluğumuzdan güzellikleri alalım,
Mesela masa tenisi oynayalım yeniden,
Ders zili çalmayacak nasılsa kaç set oynamak istersen.
Bu gün çok mutlu oldum sayende,
Yüzümüze gül tomurcuğu ekme vaktidir, bahar geliyor,
İlk nisan yağmurunda hayata gülerek bakmalıyız.
Hep gülmek için hep o gülleri sulamalıyız.
Teşekkür ederim sana………………………..! ! ! ! ! !

23 şubat 2010 Salı (saat 17,55)