Yeniden can buldu Şiiri - Ahmet Nejat Al ...

Çorak bir çölde solmuş bir çiçek oldum,
Kurumuş topraklarda kırılgan ve yorgun.
Gözlerimdeki umutsuzluk, hayallerim soldu,
Ama senin gülüşünle yeniden can buldu.

Bakışların içimi aydınlattı güneş gibi parladı,
Sıcacık bir esinti gibi kalbime dokundun.
Renklendi dünyam, yapraklar solgun,
Senin varlığınla hayat yeniden doğdu.

Gözlerin, o gülüşün, benim ilacım oldu,
İçimi sarıp sarmaladı, umutla doldurdu.
Çorak çöllerde açan o tek çiçek oldum,
Senin varlığınla yeniden yeşerdim, doğdum,

Senin gülüşün,bir hediye beni hayata bağladı
Kurumuş kalbimi yeniden çarpmaya başladı.
Her nefeste seninle yaşantım canlandı,
Çorak çölde solmuş bir çiçek can buldu.

Senin gülüşünle yeniden hayata çiçek açtı,
Umutsuzluk yerine umut, sevinç kattı.
Çoraklığın yerini bereket aldı, renkler fışkırdı,
Benim solgun dünyamda senin gülüşün açtı.

Artık çorak bir çölde değilim, seninle yeşerdim,
Gülüşünle can buldum, yeniden nefes verdim.
Çünkü senin gülüşünle hayatın anlamını buldum.
Seninle her an yaşamıma yeni bir başlangıç sundum...