Yeniden ben. 05.10.2024 01.00

Yeniden ben

Bazı geceler, uykusuz kalırım, nefes alamam,
Dünya sanki ateşten bir çember, cehennem olur o an.
O anlarda en çok kalbimle aklım çarpışır,
Bu savaşta yorgun düşen yine benim, her yanım kırılır.

Bir zamanlar aklım kalbime teslimdi,
Şimdi roller değişti, belki de geç oldu ama farkındayım.
Ne kadar acıtsa da eskisi kadar üzmüyor bu beni,
Bak, artık gülümsüyorum bile, yokluğuna alıştım.

Ve herkesin gölgesinde kaybolup gittim,
Bazı cümleler dilimde değil, kalbimde yerini aldı.
Kendimden eminim artık,
Tek başıma ve özgürüm,
Bu kez mutluluğum bende saklı,
Sadece kendime ihtiyacım olduğunu anladım.

Korkularımın beni kuşattığı zamanlar vardı,
O derin karanlıklar, gecenin içinde kaybolmuş anlar.
Ama şimdi kendimi yeniden buldum,
Gözlerimin ardındaki ışık kararmıyor artık.

Evet, belki zaman aldı ama artık farklı bakıyorum hayata,
İnsanlara mesafeliyim, mesafeyi ben belirliyorum.
Kendimi bulmama sebep olan herkesi kalbimle uğurluyorum,
Ve bu yeni düzenimde, ben kendimle büyüyorum.

Ve şimdi anlıyorum,
Her acı bir öğretmendir,
Her yara bir iz,
Beni ben yapan,
Kendime attığım en sağlam adımlarla,
Yüreğimle inşa ettiğim bu yeni dünya,
Artık korkularım geride,
Benimle barışık bir hayat var,
Ve yolumda, sadece kendimle yürümek var.

Kendime verdiğim sözü tutuyorum,
Hiçbir şey beni eskiye döndüremez,
Artık geçmişin zincirlerini kırdım,
Ve kendi özgürlüğümde yeniden doğuyorum.

Kendimi yeniden bulduğum bu yolda,
Küçük zaferlerle yeniden büyüdüm.
Her düşüşümde ayağa kalktım,
Daha güçlü, daha kararlı bir ben oldum.
Hayatın getirdiklerini kabullenirken,
Kendimle barış içinde yürüdüm,
Kendi izlerimi bıraktım karanlıkta,
Ve korkularımdan özgürce sıyrıldım.