Yeniden belletsinler tarihimizi

Hiçbir söze sığmıyor şimdi hüzün
Uyku sıcağında büyüttük erincimizi
Sevgi bir giz gibi belleğimizde
Türküler besliyor direncimizi

Nerede nasıl başladı bilmiyorum
Eski bir kentin yerleşikliği
Ya da o bildik acının
Tutsaklığında unuttuk düşlerimizi
Helalaşmak selamlaşmak yerine
Analar baştan söylesinler ezgilerimizi

Nasıl geldik buraya biz kimlerdeniz
Tozlu kirpiklerimiz damıtır gün ışığını
Yeter bunca diyet sevgililerden
Yeniden belletsinler tarihimizi..