Belki yorulacağım bir daha koşmaktan
Ayaklarım yerden kesilecek, nefes almakta zorlanacağım ve bir köşeye yığılıp kalacağım öylece.
Susacağım ve en çok ben konuşacağım kimsenin kimseyi duymadığı yerde.
Boğazımdaki yumruğu çıkarıp beynime indirir gibi sarsılarak doğrulacağım sonra.
Çoğu kez gözlerimin dışında bir göz, bir irade ve düşünceyle baktığım hayata, toprağından sürülmüş, kavgada ezilmiş, ayıplanmış ve sindirilmiş çocukların gözü gibi yeniden bakacağım dünyaya.
Ve orada;
O gözlerle seni baktığım yerde göremezsem, yazık olacak o çocuklara.
Kayıt Tarihi : 16.8.2024 13:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!