Bakışlarıma tutundu karanlık
Ben izine ışıkların sıkı sıkıya
Çıplak ağaçlara sığındı gölgeler
Azı yitti, çoğu kaçıştılar kuytuya...
Bir deli yağmur bir de fırtına
Gök yüzüme baktı, ben göğe
Başladık nefeslerimizi tutmaya
Bozuldu bozulacak dengeler hepten
Sakın ola bir yıldız daha kaymaya...
İpi gözlerimdeydi sanki gecenin
Benmişim gibi suçlusu her şeyin
Tuzla buz olacaktı ki kırılgan ışıkları
Akıp kirpiklerimden üzerine şehrin
Ne oldu biliyor musunuz?
Kar beyazı bir sabah indi karşı tepeden
Bir selam gibi yeniden yitenlerden...
19/01/2006
Bekir Mutlu GökçesuKayıt Tarihi : 23.1.2006 10:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!