yeniden
gördüm en acı halini
insan denilen zavallının
pecmurde,zayıf ve çaresizdi
yeniden
en bunalık kararsızlık girdaplarında hedefsiz
kendine bile
acımasız
yeniden işittim
yüzyıllardır ağladığı gibi ağlıyor
korkak ruhu titriyor
kendinden
habersiz
yeniden
mutsuzluklar saçıyor
ölesiye endişeli,isteksiz
sevmekten,affetmekten aciz şerefsiz
utanmadan eziyordu
yeniden
ve bir kez daha öğrendim
insan maymundan geliyor,yani
hayvandan...
aralık 2005
ankara -5 derece
Kayıt Tarihi : 23.12.2005 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!