Yeniden Şiiri - Fatih Mehmet Yiğit 2

YENİDEN...

Gecenin en sessiz yerindeyim,
Adını anınca titriyor yıldızlar.
Bir zamanlar seninle kurduğum düşler
Şimdi rüzgârla savrulan yapraklar.

Gücüm var mı, bilmem,
Aynı türküyü yeniden söylemeye.
Ama hâlâ bir kıvılcım yanıyor içimde,
Belki de yeniden sevmeye.

Küllerinden doğar bazen
En güzel hikâyeler.
Unutmak gerek bazen
Acıtan kelimeleri, eksilen heceleri.

Bugün son günmüş gibi değil,
İlk günmüş gibi bakmak istiyorum hayata.
Ne varsa ardımda
Bir vedayla uğurlamak istiyorum usulca.

Küllerinden doğar bazen
Aşkın en saf hâli.
Ve biz, sevgilim,
Belki de yeniden başlarız,
Hiç başlamamış gibi.

Fatih Mehmet Yiğit