Yeniden Şiiri - Süleyman Saylan

YENİDEN

Denizlerde yıkadık duygularımızı;
Pisliklerden, kötülüklerden arındı,
Aklandı, temizlendi,
Boyutlanıp evrenselleşti sandık...
Oysa;
Tuzlara bulandı,
Paslandı.
Yel esti savrulduk delicesine,
Yaz geldi kavrulduk acımasızca.
İlkbaharlarda yeşerir gibi olduk
Derken;
Sonbahara dayanamayıp
Çiçekler gibi solduk,
Yaprak, yaprak döküldük...
Düşlerimizden daha sağlam çıktı
Kabukları istiridyelerin...
Ya sevgimiz bizi tüketti,
Ya da biz sevgimizi.
Denedik özverilerle
Sevgisiz sürdürmeyi yaşamı;
Ahtapotun iki ayrı kolu gibi...
Birimiz kuzey rüzgarlarına kapıldı,
Çekip gitti Kuzey Kutbu’na,
Üşümeden...
Üşenmeden...
Diğerimiz pusulasız kaldı;
Varamadı Güney Kutbu’na...
Ölümün temizliğe çıktığı gün anladık ki;
Sevgisiz olmuyor,
Sevgisiz ölünmüyor bile...
Biz ölmeyi bir kuytuda bırakalım;
Umutla beklesin az daha,
Pusuda sinsice...
Ama;
Umutsuzca olsa bile
Sevmeyi deneyelim biz
Baştan,
Yeniden...

Süleyman SAYLAN
Ankara,08.12.1994, Saat: 00.15