Hayata boncuklar diziyorum
kimi renkli kimi kırık...
Geçtiğim yollardan izlerini siliyorum
Acınmışlığın, tükenmişliğin
Parantez içinde sözcüklerim yitiyor
Yeniden yazıyorum anlamını yitiren hüviyetimi
Sokak arası çocuklarını özlüyorum
Hiç olmadığım kadar çocuk,
hiç olmadığım kadar sokak arası
Biriktirdiğim gülümsemelerimi
Harcadığım göz yaşlarım ile harmanlayıp
Yeniden çiziyorum suretimi...
Özden YıldızKayıt Tarihi : 5.2.2014 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!