yeniden
sana yasaklar şehirinden,
kan kokulu çiçekler getirdim.
yüreginde yeniden yeşersin diye.
Sokaklarına kilit vurulmuş,
Oyuncakları ellerinden alınmış,
çocukların gülüşlerini getirdim,
yeniden gülesin diye.
Sen bakma bana;
Öyle alık alık,
Yirmi sekizinde olup otuz beşinde gösteriyorsam....!
Anlımın en kalın çizgisinde,
Acılar voltaya çıkmış.
Sana acılarımı değil,
Yüreğimi veriyorum sevesin diye.
Benim şehirimde güneş doğmaz,
Üşüyorum...;
Gönder sıcaklığın ısıt beni.
Bir anlamı olmalı anlımdaki çizğilerin..
Vede neden üşüdüğümün.
Neden bu şehirde kan çiçekleri....?
gökyüzünden yağmur yağmaz
Acılar düşer avuçlarımıza.
Ve,
Topraklarımızda,
Onurlu,
Bereketli,
Yoksulluk boy verir.
sana yasaklar şehirinden,
sabahı agıtlarla karşılıyan,
anaların gözyaşlarını getirdim,
minicik ellerinle silesin diye.....
sana, sürgünlüğümde,
çatlamış dudagımı verdim,
öpesin diye.....
sana yüregimi verdim,
suçuma ortak olasın diye...
hemen korkma,
suçumdan...,
yüregimizdeki topraklara,
anaların sevinçlerini,
çocukların gülüşlerini,
onurlu yaşamı,
vede,
senin sevdanı ektik.
Dedim ya;
Güneş firaridir,
Üşüyorum......
Gönder sıcaklığını ısıt beni.
Kayıt Tarihi : 28.6.2003 00:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!