Yeniden Şiiri - Zeynep Zerrin Cantürk

Yaşam denilen okyanusta,
Karanlıklar içinde yol alan gemiydim,
Sense bana ışık tutmaktasın,
Rotamı bulup, yoluma devam edebilmem için..
Benim fenerim, mehtabım, şimal yıldızımsın

Güneşten kavrulmuş, yanmış bir bahçeydim.
Sense, bereket yağmurlarıyla ıslatanımsın,
Gül, sümbül, nergis, hanımeli, zambak,
Yeniden filizlenmekte çiçeklerim
Zaman içinde tomurcuklanıp, açacaklar
Kokularıyla etrafı sarhoş edecekler....

Tekrar yaşama sevincime dönüyorum
Artık sabahları, aynaya baktığımda
Kırgın bakışlar yerine, ışıldamaya hazır
Bakışlarımla karşılaşıyorum
Mühürlenen dudaklarımsa
Tebessümlere, gülmelere ve
Hatta kahkahalara hazır beklemekte
Yeniden yaşama dönüyorum

Beni koşulsuzca kabul edişinle,değişmeye başladım
Bana böyle cesaret verdin.
Olduğum gibi kabul edilmem
Beni bütünleştirdi, kendime güvenli kıldı,
Beni, ben gibi hissettirdi
Sayende yeniden yaşama dönüyorum ben