Yıllar saklar insanın acısını derlerdi
Oysaki yıllar unutturur sanmıştım
…
Nice zaman saklı kaldı sevdam
Şarap misali mahzeninde
Kendimden uzak tutmuşum bilmeden
…
Gün gelir de hiç hatırlamam
Esamisi bile okunmaz içimde sanırdım
Nerden bilebilirdim ki?
Mazinin yıllanmışlığını can evimde
…
Bir sızıyla uyandım
Muallâkta asılı kalan terennümler
Bir bir hücum etti eriyen benliğime
Bu kadar zaman beklemek niye?
Utancın gölgesiyle uzaklaşmışken benden
Yıllanmış neden doluyorsun kadehime?
…
Bırakıp gittiğin gün
Sevmeyecektim bundan sonra hiçbir kadını
Terk ettim senle dolu şehrin anısını
…
Düşmandım tüm kadınlara
Hepsinde ihanetin duruşu
Yalanın dik alası
Fırsatçılığın en azadesi
Görünürdü gözlerime
…
Bir bahar mevsiminde
Esen rüzgâra karşı duruyordu kinim
Ama o da bir kadın
Birden onunla okundu adım
Göklerde yazılı duruyordu sanki
Kaderdi sanırım
Hayır hayır evrimdi senin adın
…
Yıllar saklamaz belki
Ama yıllar yaratır
Yeniden aşkı ve sevgiyi
…
Kayıt Tarihi : 26.2.2012 04:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)