Yeniden. Şiiri - Nurdane Diken

Kurumuş olan bağa, rahmetinle sen indin,
Sanki melektin canım, etkiledin derinden.
Saadet verdin bana, tükenmiyen bir andın,
Sönmüş ateşi deşip, söktün kalbi yerinden.

O tatlı tebessümün, acılara değerdi,
Kapkaranlık dünyam da şafak erken ağardı.
Sessizlikte bir ses ki; beni aşka çağırdı,
Sevgilim dedin bana, etkiledin derinden.

Gülde bir damla olsam, yaprakta gezinirken,
Değer verdin bana sen, herkesten gizlenirken.
Yeniden hayat buldum, ölüme sözlenirken,
Ümit verdin yürekten, söktün kalbi yerinden.

Aşkta bir gül olayım, kolunda can vereyim,
Mecnun gibi dolaşıp, umut ile sarayım.
Ümitleri sırtlanıp, ahh sana bir varayım,
Cemâlime bir baktın, etkiledin derinden.

Sevgiyi bir mıh gibi öyle bir sapladın ki,
Yalnız olan dünyamı, öyle bir kapladın ki.
Bitmiş olan bedeni, öyle bir topladın ki,
İlkbaharı getirdin, söktün kalbi yerinden.

Minnetlerim sanadır, canımın can paresi,
Geç buldum seni inan, kanımın son haresi.
Şu natuvan bedende, tenimin son çaresi,
Gözlerime bir baktın, etkiledin derinden..

Nurdane Diken...
18.01.09-İst. K.Köy- 20.45