Yeniden Şiiri - Hamza Mamaş

Kana susamıştı…
Kanla yoğrulan yurdumun kansızları.
Havadan,
Karadan ölüm yağıyordu.

Manzara! savaş kadardı.
Köprüleri,
Yolları,
Alanları tutulmuştu yurdumun.
Milleti hiçe sayan,
Meclisi bombalayan hainler vardı.

Kutlu bir çağrıyla düştük yollara.
Karardıkça kararan gece inat;
Vermedik ikbalimizi.
Elimizle doğduk ecelimizi.

Jetlere kafa tutan,
Tank’a tokat atan,
Şahadete koşan yiğitler,
Yurduma umut olan yürekler vardı.

Canını millet’e,
Vatan’a adadı yiğitlerimiz.
Zulme dur dedi;
Ömer’lerimiz, Ali’lerimiz, Ayşe’lerimiz.
İhaneti affetmedi Halis niyetimiz,
Haine hail oldu demirlerimiz.

Bir temmuz akşamıydı,
Yıl ikibinonlatı.
Bambaşkaydı.
Dünyada cenneti görüp,
Gülümseyen bakışlar vardı.

Şimdi kükredik yine, yeniden!
Daha bir güçlüyüz eskisinden.
Sıyırıp atacağız karanlıkları,
Milletçe yücelteceğiz bu diyarı.