Kurumuş yapraklar,
Teker teker düşüyor ağaç dallarından,
Meze oluyor çürüyenler,
Yeniden yaşatmak için,
Özsuyuna karışıyor,
İlkbaharı bekliyor yeniden doğuş.
Her dökülen yaprakla,
Son buluyor bir aşk,
Her yeşeren yaprakla,
Can buluyor sevda,
Tekrarı var, aşkın, sevdanın,
Yeniden yaşamak var, yeniden.
Kayıt Tarihi : 18.12.2006 08:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!