Yeniden Şiiri - Gülsüm Karabulut

Uzun zaman oldu kuş sesi duymayalı

eşkiya ruhumu dağlarında bıraktım

sürgüne gönderdim esir tuttuğum yarını

demir parmaklıklar arkasında gündüzüm kaldı.

Düşen ben' miydim asılı kalan ipten

yoksa umudum mu can çekişen

ruhsatsızdı hayallerimi vuran zaman

yamalı düşlerimdi gölgede kalan.

Burnumda şimdi yasemin kokusu

arka sokaklardan içime sızan

mevsimler değişmiş, yüzüme çarpan

sandığımdan çıkarttım baharları.