Yeniden Şiiri - Gürcan Doğan

Kimbilir ne umutlarla doğmuşum,
Özlemlerle büyümüş, hayaller kurmuşum..
O güzelim gençlik yıllarım
Çabucak geçtiler..

Dostluğa hasret sevgiye aç,
Yıllardır herkese açıktı kalbim..
Bir çiçek bahçesi gibiydi
Davetsizce girdiler..

Hoyratça kullandılar insanlar
Yokettiler içimdeki güzellikleri
Kopardılar çiçekleri insafsızca
Çiğnediler..

Kapattım kapılarını kalbimin
Kapandım kendi dünyama
Ne dost aradım ne sevgili
Beni incittiler..

Oysa ben böyle değildim
Hep neşeli hep cıvıl cıvıl
Yaşlar dinmedi gözlerimden
Hayata küstürdüler..

Savurdular oradan oraya
Bir hazan yaprağı gibi
Tüm güzel duygularımı
Acımasızca öldürdüler..

Sonra sen çıktın karsıma
İçime doğdu güneşin
Virane bahçemde yeniden
Çiçeklerim yeşerdiler..

Şimdi seninle mutluyum
Ellerin hep ellerimde
Gözlerindeki pırıltılar
Gözlerimi güldürdüler..

Dünyam yeniden canlandı
Aşkınla kendimi buldum
Sevdamız dillere destan
Kıskanacak Sevgililer..