Yenice Acılar Ve Eskici Mutluluklar

1.
saçlarımızı aynı şarkıya kestiriyoruz
olumsuz cevaplar gibi düşmekte dilimize ölüm
ceplerimiz neden mesajsız
gözlerimizde metal şıngırtılar karavanı
içinden geçtiğimiz

inci ile kaktüs aynı dertten akraba olmalı
biri çölde sabrın gergefi
okyanusta değerin ederi diğeri
yaklaşıyorsan dokunabilirsin
örtünülen kalp kırıkları
ve gizlenen
bir başka hayatı seçmenin kararı aslında

kendine yet yokluğumda
saymayacağım seni hayatımın hesabını yaparken
böylece yarım bir hayat olarak kalacağım
ve sen de bir kaktüs kadar dokunulmaz
bir inci gibi değerli

2.
yanlış bir aşkı doğru yaşamak kadarım
gönlümün baharında hicran ve talan
perdeler boş bardağımdan çekilmişİM
tenlerimiz çölleşirken böyle
hüznün güvertesinde nöbet tutuyoruz
neden mantarlanıyor kapılar
bu rotaya kaptan kim
bu korsan saldırısı ne zaman bitecek

bugün hangi dilde öksürdüğümü bilmiyorum
kulaklarımı çınlatıyor aşkın adınla anıldığı günler
ama sen çocukların neden büyümek zorunda olduğunu
hiçbir zaman anlamayacaksın
bu yüzden eksik yaşanıyor çok şey
azlar da yanlış

3.

insanlar gözlerle ilgili
makul bir meşguliyet içindeler
ama kimse melodisiz bir bakışa
cv göndermek istemiyor
böylece kestirme denemelerin ardından
‘seni seviyorum’lar önce ‘sevgiler’e
dönüşüyor sonra ‘en iyi dileklerimle’
ye
ni
ce
a
cı
lar
eskici mutlulukların tahtına kuruluyor
azalan ömür değil
sadece sadakat
ve şevkat
ve mahrem
ve aşk da biter denilen o büyük savlar
zamanla heybetli birer haklılığa varmaktalar

işte bu yüzden mutluluk
herkesin oynayabileceği
kimsenin kazanamayacağı
tek oyun