Mahallenin küçük parkında
çocuklar oynuyor;
kar sessizce
yere konuyor.
Çocuklar,
al al yanaklarıyla
koşuyorlar—
sanki yüreklerinin sıcaklığı
kıştan daha güçlü.
Kahkahaların sesi
sarmaşık gibi
komşuların pencerelerine
doluyor.
Kardan adamlar
yan yana
boy veriyor;
bembeyaz, tertemiz.
Çocuklar
onlar için
doğum günü yapmışlar.
Oğlanlar
kardan adamların boynuna
pembe atkılar bağlıyor;
kızlar
uzun burunlar
kar yüzüne dikiyor.
Pinokyolar
henüz
hiçbir kalbi
sarsmamış.
Kayıt Tarihi : 28.12.2025 13:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!