Yeni Yıl Ve Eski Yıl Şiiri - Murat Arıcı

Koca yıl, kocamış yıl, nereye gidiyorsun?
Son Aralık gecesinde elveda diyorsun.
Üç yüz altmış beş günü beraberce yaşarken,
Affet hata ettiysek, sonsuzluğa koşarken.

“Gelenler gidenleri aratır.” Deseler de,
Aratmadın sen işte, geçmişi senelerde.
“Baki kalan kubbede hoşça bir seda oldun.”
1 Ocakta gelmiştin; Aralıkta son buldun.

Her canlı doğar, büyür ve de ölür derler ya.
Senin de sonun geldi, döndüğünden bu dünya.
Sana veda etti de birçok göçüp gidenler,
Şimdi roller değişti, sallandı sana eller.

Ayrılmak için bizden çıkar çıkmaz sen yola,
Açıldı şimdi işte, kucaklar yeni yıla.
Hoş geldiniz diyenler sarıldıkça eline,
İstek dolu mektuplar koyuldu her cebine.

İnsanlara bakarken mahçup bir vaziyette,
Olamazdı mutlaka, hiç de kötü niyette.
Dilekler dileyip de beklemiştik biz onu.
Bilemeyiz onunla gelecek meçhul sonu.

Dalkavuklar ordusu sararsa etrafını,
Unutacaksın sen de bizlerin tarafını.
Gidenleri aratmak istemiyorsan dinle!
Sağlık, barış, mutluluk getirmelisin sen de.

Tüm insanlar olarak isteriz yalnız bunu.
Başarmak büyüklüktür, elbette ki en zoru.
Nerde kaldın, hoş geldin, bir kez daha yeni yıl.
Sana uğurlar olsun, veda eden eski yıl.