Yeni Yil Siiri Şiiri - Yıldız Erdinç

hani bir sarki var ya yolcu yolunda gerek.
ben de senin sectigin yolda gidiyorum iste.
ne bir ses var ne bir renk
ne de bir dost kalmis cevremde yazik
yeniden baslamak istedim ama olmadi nedense
hep yeni yeniden dedim ama
sen icimden cikmassinki be canim
hani bir kursun gibi, bir yara
belkide bir kanser hucresi gibi islemissin icime
hergecen gun buyuyen,buyudukcede beni kemiren
beni yiyen, yokeden icimden sokup atamadigim bir sey

ilk zamanlar gecer dedim
neler gecmediki bende
kimleri unutmadimki ben.
yalanci bir gulusle devam etmisim hayata
yenildim kabul ediyorum iste
yoketmissin beni yakmis,yikmissin
kullerim bile kalmamis, mutlumusun?

ya sen,sen neler yaptin kimbilir
sectigin yolda mutlumusun simdi?
hic aklina geliyormuyum acaba?
ismimi bile belkide unuttun degilmi?

hicmi hakkim yoktu,seni sevmeye
senin olmaya canim.
sadece bir gulus, bir kucuk sevgi istedim ben
cokmuydu ki istedigim.
bu kadarmi zalimdin be
ben ise hala
ellerini ozluyorum, sesini, tenini
hatta o sacma sapan fikralarini bile ozluyorum canim
bak hala canim diyorum sana
oysaki canimdan bir parca aldin benden.
geriye kalan enkazla hayata tutuldum ben
yeniden sevmeye calistim,sensiz yurumuye alistim.
iyimi kotumu bilmedigim bir kalabaliga karistim
elde ettigim hic bir sey doldurmadi boslugunu
kalbimde ki izin silinmedi ne yaptimsa, sastim
umitsizlik doldu yuregime gizlice agladim
her yeni yila, hep seni umit ederek girdim.
ve her sene sonu ellerim bombos kalakaldim