Yeni Yıl Şiiri - Cihat Şerbetçioğlu

Anımsamıyorum
eskiden ne anlam taşıdığını.
Bekliyor muydum muştular,
bekleniyor muydum muştularda.
Çok imgeler kurardım yarına dair,
demokrasi rüzgârlarında uçurtmam,
bilyelerim , çemberim endişesizdi çocukluğuma.

Geçliğimin kavgalı yıllara bastı ayakları,
ayaklar ,
vurdu damgasını delişmen gecelere.
Sürükledi peşinden
denetimsiz yağmurlarını zamanın.
Sele dönüştü yaşamın sabah çiyleri
ben çiylerin sıcağına üşüdüm,
buzul gürültülere aldırmadan
Batı Asya girdabında.

Ağaç sağımında süzülür yaprak ayası
say gülümser çizgileri yüzünde ,
oylumlar derinlere düşer
düşler evreninde.

Yeni yıl dediğinin ,
ayrımı olmalı öncekilerden
özletmeli beklenişini,
ıtırlı bekleyişi gözlerde,gönüllerde.
Yeni yıl aratmamalı eskiyeni yeniden,
eskiyen ,anılarda almışken yerini.
Yeni yıl ,yeni hayatlar sunmalı doğaya,
çürüyen çürüdü akşam ufkunda
akşamlar,
taze şafaklar doğurmalı gecelere.

Yeni yılın sürgünleri, filizleri olmalı
yok oluşu yenecek doğuşun.
Selamlarız o zaman yeni yılı,
ayakta ,alkışlarla.

Dünya yeni yıla açıyor gözlerini
yorgun bir asırdan,
batıya doğan güneşin
sürüklediği ışıklara,
doğduğu topraklara gülümsüyor renklerini,
dökülen yüzlerinde gök kuşağının.
Muştular alıyorum yeni yıldan
yeni yılla yeni yüzyıldan
insanlık ve evren adına.
Sevgi büyüyecek yüreklerde,
çiçekler açacak güzelliklere.
Çok özledim barışı, kardeşliği ,
çınarlarca büyüyüp yeryüzüne kol salacak.