Ağlıyordu kadın, gözlerinden yaralı bir şiir damladı yere.
etrafına toplandı aşktan anlamayanlar
"Açılın ben şairim" dedi adam...
Eğildi
Usulca sevda pansumanı yaptı kalbine...
"Bu acı geçer mi? " diye sordu kadın.
"Üzülme. Ve unutma! " dedi adam...
"Hiçbir zaman olmayacak halinden anlayan
Eski yar iyileşmeyen bir yaradır
Kabuğunu kaldırsın diye
yeni yare armağan"...
Kayıt Tarihi : 27.10.2016 02:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Korkmaz Bıçkın](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/27/yeni-yare-armagan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!