el ele yürür
ses etmeden kol kola
uyum içinde
tin esriğe dökülür
bulacak beni
ararken içindeki
yaşamamışça
yüreğinden sökülür
dili tutulur
tek sözcük çıkmaz olur
içinde ukde
tepesine çökülür
geceye inat
ışık içinde günü
dinledikçe de
el ayağı çekilir
gider de gelir
varla yok arasında
yaşadığına
yeni umut ekilir
111210denizligülce
Ozan EfeKayıt Tarihi : 1.1.2011 19:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!