Herşeyin yokluğuna alışıyor insan ve herşey artık herşey olmuyor ondan sonra. Zaman ters yönden esiyor, tek tek siliyor yaşanmışlıkları, hayalleri. Daha da bir değersiz oluyor değer verdiklerin. Masadaki resmi alıp, çekmeceye bırakıveriyorsun bir çırpıda. Diğerlerinin üstüne. Yeni tozlanma alanı oluşturuyorsun..
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta