Herşeyin yokluğuna alışıyor insan ve herşey artık herşey olmuyor ondan sonra. Zaman ters yönden esiyor, tek tek siliyor yaşanmışlıkları, hayalleri. Daha da bir değersiz oluyor değer verdiklerin. Masadaki resmi alıp, çekmeceye bırakıveriyorsun bir çırpıda. Diğerlerinin üstüne. Yeni tozlanma alanı oluşturuyorsun..
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
