Bin dokuz yüz elli yedi'ye girdik, yine yalnız, garip, kimsesiz
Boynum bükük, kalbim mahsun ve sessiz
Gözümden yaş akmıyor, fakat, ruhum ağlıyor
Görünmez bir ateş içimi yakıyor, dağlıyor.
Bakıyorum herşeyden bihaber, Serpil'im uyuyor
Seyrederken onu, içim sonsuz bir zevk duyuyor
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta