Yeni Sabah Şiiri - Hanife Banu

Yarın uyanacağım elbet
usulca sıyrılacagım yataktan
uyandırmaktan korkarmıs gibi seni
bir çay koyacagım ocaga gayri ıhtiyari
bir şarkı mırıldanacağım hafiften
ama katiyyen yükseltmeden sesimi
sevdiğini düşünerek balı boşaltacağım tabağa
sonra peynir ve tabiki zeytini
iki bardak,iki çatal ve iki tabak ilave edeceğim masaya
ve çağıracağım ismini
buradaymışsın gibi aralacele içip çayımı
giyinip çıkacağım kapıdan
seni bırakacağım sanki ardımda
ve gün boyu koşuşturup ordan oraya
akşam yine sana dönecekmiş gibi
iple çekeceğim saatin geçmesini
ve vakit yine
evi vurunca
anahtarımla açıp kapıyı
yine seni çağıracağım boş odalarda
o zaman farkedeceğim
salonda
koltuğun yanındaki
boş şişeleri
ve her yana saçılmış
sevdiğin şiirleri
işte o zaman farkedeceğim bu gidişin
'zamansızlığını,takvim tutmazlığını
senin bana erken benim sana geç kaldığımı'
arabesk bir şarkı gibi belkide
seni sensiz yaşayacağım
ama yine de
ben
yarın güneş doğacak elbet...