Yeni Nesil İstanbul Şiiri - Kemal Pırıltı

örf adet kalmamış herşey aşikare
istanbul yedi tepe arası on beş minare
sokak araları kol gezmiş koy koy birahane
zengine diyar yoksula bakırköy tımarhane

istanbul düştüm eline aldın yine ahımı
hangi taşın altına sakladın onca altını
kim çıkarıp verir birgün benimde hakkımı
umudumu yitirdim artık eller sürsün sefanı

kalbimde yanan eşsiz bir istanbul ateşi
yakar kavurur bebek sahilinin güneşi
denizin mavisi martıların sıra sıra dizilişi
alır götürür beni sanki bir cennet bahçesi

istanbul çivin çıkmış farkındamısın
uyan aç gözlerini ne olur yerin dolmasın
yeter artık bedenim seninle yorulmasın
asi bir rüzgara kapılıp oradan oraya savrulmasın..