lütfen giderken herkese güle güle de
ve baktığında arkana asla
üreyen leşleri görme
yada kokan bu dünyanın
yeni nesil hayvanlarını
nasıl gülebıleceksin
bunlar olurken arkanda
yada nasıl kosabileceksin
kirli ellerinle tuterken yeni doğmus cocukları
bu ucubelerın arasında nasıl tasıyacaksın
asil ruhunu huzurlu bir ölüme
işte başlıyor bu saçma yarış yıne
çünkü sen değişmedin
hala haytatta kalmak için yıktığını koruyorsun
sana inanamıyorun
va seni duyamıyorum
sen gördüğünde dünyayı
asit yağmurlarında yıkanacak bütün bu leş vücutları
zenginler saklanacak yer altlarına
kimseden habersiz
ve işciler
sarılarak ölecek cocuklarına
nedensiz
rahipler gibi dilenecek arkada kalanlar tanrılardan
büyük cenneteki küçük meyveleri
ama tanrılar yine domuzları besleyecek
ah nedenın bilmediğim bu yaşam da kızgınım kendıme aslında
olmak ıstemedığım bırı oldum dıye
sucu sana atamanın bır anlamı yok
nasıl gülebilicem tekrar içten her şeye
nasıl inanıcam
ve nasıl affetiricem kendımı
en onemlısı nasıl anlatıcam
mezarlığa doğru gıderken
aptalca süre gele bu hıkayeyı
meleklerine
öylese bende daha iyisini yaşarım
Şair 06081945Kayıt Tarihi : 26.3.2008 20:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair 06081945](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/26/yeni-nesil-hayvan.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)